
Een handjevol jeugdleden en een paar verdwaalde huisschakers die in de feestweek van Lisse toch niets anders te doen hadden. Daar had niet alleen de organisatie van De Zwarte Pion mee gerekend maar ook de simultaangever Wayne Welch zelf. Zodoende had Wayne zich bereid verklaart dit klusje wel even te klaren op de maandagavond jongstleden in ’t Poelhuys in Lisse. De jeugd bleek uit 10 spelers te bestaan waaronder een paar zeer ervaren toernooitijgers. Dat was misschien nog te overzien, maar amper stonden bij de jeugd de eerste zetten op het bord, kwamen de eerste volwassenen al binnen druppelen. Het druppelde net als buiten flink door en al gauw was er een deelnemersveld van maar liefst 26 spelers die de strijd met Wayne aan wilden gaan. Wayne leek niet onder de indruk en na een half uurtje begon hij ook de volwassenen mee te nemen in zijn rondjes langs de borden. Op dat moment had nog geen enkel jeugdlid zich gewonnen gegeven. De ervaren toernooitijgers onder de jeugdspelers hadden zelfs aardig wat voordelige stellingen weten te bereiken. Dat beloofde een lange avond te worden. In de loop van de avond kwam good old Piet van de Griendt een kijkje nemen bij de voortgang van de simultaan. Had zich snel een overzicht verschaft en bood zichzelf aan ter ondersteuning van Wayne. Hij zou de jeugdspelers verder onder handen nemen om Wayne een beetje te ontzien zodat hij zich verder kon concentreren op de grote opkomst van de volwassenen zodat het geen nachtwerk zou worden. Die hulp kwam als geroepen. Maar ook Piet had zijn handen vol aan de jeugd. Tegen Matthan van Delden en Quint de Jong kon ook Piet de mindere stellingen niet meer rechtbreien. Nadat hij de overige spelers wel wist uit te schakelen kon hij zich focussen op zijn laatste partij tegen Liam Rooijakkers. Nu hij niet meer heen en weer hoefde te lopen kon hij zich volledig op zijn laatste partij richten om nog iets te maken van een stelling met een kwaliteit minder en weinig compensatie. Hij ging er eens goed voor zitten. De hele trukendoos ging open en uiteindelijk moest Liam zich toch nog gewonnen geven in een snelschaakgevecht.

Wayne had ondertussen zijn ritme bij de volwassenen gevonden. Na een snelle remise tegen José Luis Breij duurde het toch nog een hele avond voordat de eindbalans kon worden opgemaakt. Twee nederlagen hoefde Wayne maar toe te staan, waaronder Mats de Jong, oud jeugdspeler van de Zwarte Pion en eigenlijk met zijn 16 jaar ook nog een jeugdspeler. Maar Mats is een zeer sterke speler die in rating niet onder doet met die van Wayne. En met verder nog een stuk of vijf remises kan Wayne tevreden terug kijken op zijn eerste simultaan.




Heel leuk verslag Gert en de foto’s zien er ook mooi uit. Chapeau !!
Piet
LikeLike