Geschiedenis

Historie van schaakclub De Zwarte Pion te Lisse

Voor de Tweede Wereldoorlog en ook in de beginjaren van deze oorlog was het in de Bollenstreek gebruikelijk dat veel bollenboeren zich op zaterdag bij de kapper lieten scheren en knippen. Men nam er dan echt de tijd voor en zeker in de wintermaanden. Een zo’n kapper was de heer H. Simons in buurtschap De Engel in Lisse. Zeker op zaterdag was zijn zaak steeds vol bezet waarbij alle nieuwtjes van het dorp werden besproken. Omdat er in 1943 niet veel vertier meer was gingen sommige bollenboeren onderling wel eens een partijtje schaken.

Bij kapper Simons werden dan de resultaten nog eens opgerakeld en uitgebreid aan de andere knip- en scheerpatiënten uitgelegd. Hierdoor raakten steeds meer mensen in de ban van het schaken en gingen op hun beurt ook meer onderlinge schaakwedstrijden spelen. Uiteindelijk waren er zoveel schakers dat men besloot een soort competitie op touw te zetten en in verenigingsverband te gaan schaken. Op 12 januari 1943 werd de schaakvereniging dan officieel opgericht door de heren H. van Diemen, Cor van Ruiten, Simon van Ruiten en kapper H. Simons.

Nu moest tijdens de Duitse bezetting elke vereniging ingeschreven worden bij de Cultuurkamer. De opzet hiervan was natuurlijk dat er controle uitgeoefend kon worden. Omdat men echter geheel niet van plan was zich bij deze Cultuurkamer aan te melden werd er dus illegaal ofwel ‘zwart’ geschaakt. Op voorstel van Lou Romijn werd daarom als naam van de club gekozen voor ”R.K. schaakclub De Zwarte Pion”.

Het eerste lid dat na de oprichting toetrad was pastoor De Groot van de Engelparochie. Al gauw bleek dat pastoor De Groot een natuurtalent was, want hij won op zijn slofjes de eerste competitie.

Aanvankelijk werden alle partijen gespeeld bij kapper Simons met circa 10 personen. Later werden er ook partijen thuis bij Lou Romijn en Simon van Ruiten gespeeld. Toen echter de avondklok werd ingesteld op 20.00 uur, waardoor niemand na die tijd meer buiten mocht zijn, werd er een schriftelijke competitie gehouden. Opmerkelijk was dat het aantal jongere leden groeide sinds er bij Romijn thuis geschaakt werd. Lange tijd werd gedacht dat deze jongeren echt schaaktalent hadden, maar later bleek dat de dochters van Romijn zeker zoveel aantrekkingskracht uitoefenden als het schaakspel.

Met de pinksterdagen van 1944 werden de leden en hun dames van schaakclub ”De Pion” uit Amsterdam uitgenodigd voor het spelen van wedstrijden en voor een gastvrij onthaal. Bij aankomst werden de dames verwelkomd met een bos bloemen terwijl de heren elk een half ons echte shag aangeboden kregen. Na een uitgebreide koffietafel, wat voor de Amsterdammers een ongekende weelde was, werden de eerste wedstrijden gespeeld. Van beide clubs werden 19 man ingezet waarbij de uiteindelijke uitslag 10-9 in het voordeel van de Lissers was.

Een tweede ontmoeting heeft echter nooit meer plaats kunnen vinden omdat korte tijd hierna de invasie in Normandië werd uitgevoerd. Als gevolg hiervan werden de Engelse en Amerikaanse vliegtuigen heer en meester in de lucht en alles wat maar enigszins bewoog werd onder vuur genomen. Om dan toch een partijtje te gaan schaken, met gevaar voor eigen leven, was nou net iets te veel van het goede. En zoals meer voorkomt, kwam van uitstel afstel.

Toen Nederland was bevrijd vonden de schakers het tijd om uit de illegaliteit te stappen en sluit men zich aan bij de Leidse Schaakbond. Hiertoe werd op 22 mei 1946 door de Algemene Ledenvergadering het “Reglement der R.K. Schaakclub De Zwarte Pion” goedgekeurd. De contributie werd vastgesteld op 20 cent per week. De vereniging heeft dus wortel geschoten in buurtschap De Engel. Logisch dat de meeste leden in en rondom De Engel woonden. Na de oorlog werd een ruimte van Café van Diemen (tegenwoordig restaurant Cantina Sociale Pane e Tulipani), op de grens van Lisse en Sassenheim, als speellokaal gebruikt. Hierdoor kwamen er meer leden bij, vooral uit Sassenheim.

Op de ledenvergadering van het seizoen 1966/1967 wordt medegedeeld dat Café van Diemen gaat sluiten. De speellokaliteit wordt verplaatst naar Café Morgenzon, eveneens in de De Engel. Met ingang van het seizoen 1971/1972 wordt er voor het eerst geschaakt in Sociaal Cultureel Centrum ’t Poelhuys in de Poelpolder te Lisse.